- مشخصات کتاب
- معنای ربّ چیست؟
- چرا بشر درباره ی خدا و مذهب و مسایل ماورای طبیعت به بحث و تحقیق می پردازد؟
- مقصود از اسم اعظم چیست؟
- با توجه به اینکه خداوند دارای مکان نیست، چگونه انسان با اطاعت از خدا به او تقرب پیدا می کند; مقصود از قرب الهی چیست؟
- این که گفته می شود خداوند کمال مطلق و نامتناهی است، منظور از کمال چیست؟
- بطور مسلّم خداوند منزه از جسم و جسمانیت است با این وصف مراد از سمیع و بصیر بودن خداوند چیست؟
- چرا خداوند دارای وجودی بی نهایت است؟
- مقصود از صفات جلال و جمال خداوند چیست؟
- منظور از صفات ذاتی و فعلی خداوند کدام است؟
- منظور از صفات حقیقی و اضافی خداوند چیست؟
- تعدد صفات خداوند با بساطت ذات او چگونه سازگار است؟
- اقسام و مراتب توحید چیست؟
- معیار و ملاک شرک در عبادت چیست؟
- سجده ملائکه بر حضرت آدم(علیه السلام) چگونه با توحید سازگار است؟
- آیا بهره گیری از اسباب طبیعی و مادی شرک است؟
- آیا در خواست شفاعت از غیر خداوند حرام است؟
- آیا اعتقاد به سلطه غیبی، مایه ی شرک است؟
بانک مقالات آیت الله العظمی شیخ جعفر سبحانی
مشخصات کتاب
سرشناسه : سبحانی تبریزی جعفر، - 1308 عنوان و نام پدیدآور : بانک مقالات آیت الله العظمی شیخ جعفر سبحانی تالیف جعفر السبحانی مشخصات نشر : قم موسسه الامام الصادق ع ، 1419ق = 1377. مشخصات ظاهری : ص 636 شابک : 964-6243-47-9 ؛ 964-6243-47-9 وضعیت فهرست نویسی : فهرستنویسی قبلی یادداشت : عربی یادداشت : کتابنامه به صورت زیرنویس موضوع : اسلام -- بررسی و شناخت شناسه افزوده : موسسه امام صادق ع رده بندی کنگره : BP11 /س 2ر5 1378 رده بندی دیویی : 297 شماره کتابشناسی ملی : م 78-8598
معنای ربّ چیست؟
معنای ربّ چیست؟
پاسخ: یکی از اسمای الهی واژه «ربّ» است، هر چند به صورت مفرد استعمال نمی شود و پیوسته به صورت مضاعف مانند( ربُّ العرش ) ،( ربُّ العالمین )، ( ربُّ السّماواتِ والارضِ )، ( ربُّ الناسِ ) ،( ربّ الفَلق ) ، ( ربّکم ) ، ( ربّنا ) و... استعمال می گردد; ولی در عین حال شایسته است نخست«ربّ» به صورت مستقل مورد بحث قرار گیرد.
ابن فارس می گوید: ربّ به معنی مالک، خالق ، صاحب ، مصلح می باشد .
فیروز آبادی می نویسد: ربّ به معنی مالک ، مستحق، صاحب آمده است.
لفظ «ربّ» در قرآن و لغت در موارد زیر که همگی ، صورت گسترده یک معنی است بکار رفته است.
1.تربیت و پرورش ، مانند: ربّ الولد رباه: فرزند را پرورش داد.
2.مراقبت و اصلاح وضع، : ربّ ضیعته: به اصلاح مزرعه خود پرداخت.
3.حکومت و سیاست، مانند: قد ربّ فلان قومه، ساسهم و جعلهم ینقادون له: برقوم خود حکومت و ریاست کرد و آنان را مطیع خود ساخت.
4.مالک: در حدیث وارد